خسته ام...
خسته ام از این کویر، این کویر کور و پیر
این
هبوط بی دلیل این سقوط ناگزیر
آسمان بی هدف، بادهای بی
طرف
ابرهای سربه راه، بیدهای سربه زیر
ای نظاره شگفت ای نگاه ناگهان
ای هماره در
نظر ای هنوز بی نظیر
آیه آیه ات صریح سوره سوره ات
فصیح
مثل خطی از هبوط مثل سطری از
کویر
مثل شعر ناگهان مثل گریه بی امان
مثل لحظه های وحی، اجتناب ناپذیر
ای مسافر غریب، در دیار
خویشتن
با تو آشنا شدم با تو در همین
مسیر
از کویر سوت و کور تا مرا صدا
زدی
دیدمت ولی چه دور دیدمت ولی چه
دیر
این تویی در آن طرف پشت میله ها
رها
این منم در این طرف پشت میله ها
اسیر
دست خسته مرا مثل کودکی
بگیر
با خودت مرا ببر، خسته ام از
این کویر
((قیصر امین پور))
خواهی امد...
خواهی آمد . . .
ومن
با گرمی بوسه ی تو
دوباره عاشق خواهم شد !
دوباره عشق....
دوباره امید....
زندگی....
وتو . .
روزهای بی تو...
امروز هم گذشت یه روز دیگه از روزهای بی تو بودنهنوز از این روزهای وحشتناک باقی مونده …
تنهای تنها میون این همه آدم سخته.
دلم میگیره وقتی بهش فکر میکنم
وقتی نگاه می کنم وتا فرسنگها کسی را پشت و پناهم نمی بینم
خسته شدم از این همه لبخند زورکی از این همه بهونه الکی
ای کاش یه ذره فقط یه ذره شهامت داشتم اونوقت واسه پنهون کردن بغض تو گلوم
سرفه نمی کردم ونمی گفتم مثل اینکه سرما خوردم
اونوقت دیگه بهونه اشکام رفتن پشه تو چشمم نبود
خسته ام از جواب دادن های دروغکی از اینکه به دروغ بخند مو اعلام رضایت بکنم تا کسی نفهمه روزگارم عالیه برای سوختن برای نابودی
من به اینا کار ندارم دلم واسه تو تنگ شده
